Όπως έγραψα προλογίζοντας τη συνέντευξη της Μαρίας στο ιστότοπο αυτό, πρόκειται για ένα βιβλίο που πραγματεύεται τον θάνατο ενός παιδιού που πεθαίνει από λευχαιμία και το βίωμα της απώλειας αυτής, κυρίως από τον αδελφό της τον Άρη. Ένα βιβλίο, το οποίο συνδυάζει στοιχεία ρεαλισμού και μαγικού ρεαλισμού, φαντασίας και παιδικής αθωότητας. Ένα βιβλίο γραμμένο με ευαισθησία και ωριμότητα, παρά το γεγονός πως η συγγραφέας του έργου ήταν μόλις 9 χρονών όταν έγραφε το κείμενο!
Στα δύο τρίτα του βιβλίου η ιστορία αφορά στη σχέση των δυο παιδιών, στα μοιράσματα και στους καυγάδες τους, στο χτίσιμο αναμνήσεων, οι οποίες γεννούν νοσταλγία όταν η απώλεια χτυπά για πρώτη φορά την πόρτα με την ασθένεια. Κι εκείνο το ένα τρίτο του βιβλίου στο τέλος, στέκεται τόσο περίτεχνα και τόσο απλά σε μια μεγάλη συνθήκη, αυτήν της νοηματοδότησης της εμπειρίας. Στα μάτια ενός παιδιού, μέσα από τα γραφόμενα ενός άλλου παιδιού, ο θάνατος δεν είναι το τέλος… Αποκτά νόημα!
Λες και τα παιδιά βρίσκονται πιο κοντά στην αλήθεια – τη Θεία αναζήτηση, η συζήτηση της απώλειας, του πένθους και του θανάτου μαζί τους, συχνά, παρουσιάζει μεγαλύτερο ενδιαφέρον και κυλά ευκολότερα από τις αντίστοιχες με ενήλικες. Το βιβλίο της Μαρίας με οδηγεί ξανά σε μια τέτοια παραδοχή, πως τα παιδιά βρίσκονται πλησιέστερα στην αλήθεια – τη δική του αλήθεια.
Χαρακτηριστικά
Συγγραφή: Μαρία Χριστοδούλου
Εικονογράφηση: Νικολέττα Γιαννήτσαρου
Εκδόσεις της ίδιας (2020)
Προτεινόμενες ηλικίες: 9-12
Για αγορά του βιβλίου επικοινωνήστε με τους Μικρούς Ήρωες (Κύπρος). Κοστίζει 3 ευρώ και τα καθαρά έσοδα δίνονται για ενίσχυση του έργου του οργανισμού, που στηρίζει παιδιά με καρκίνο και τις οικογένειές τους, όπως ήταν η επιθυμία της Μαρίας όταν ζήτησε να εκδοθεί η ιστορία της!
