Ο κυρ Μενέλαος δεν φοβόταν το θάνατο… Αυτό όμως που τον απασχολούσε ήταν πώς θα νοιώθαν οι φίλοι του όταν αυτός δεν θα ήταν πια μαζί τους. …Καθένα από τα ζώα θυμόταν κάτι ξεχωριστό που είχε μάθει από τον κυρ-Μενέλαο.
Πολλές φορές οι ενήλικες -εκπαιδευτικοί και γονείς- φοβόμαστε την ερώτηση των παιδιών «πού πάει κανείς όταν πεθαίνει;». Ή, για να ακριβολογούμε, φοβόμαστε την απάντηση που θα δώσουμε, γιατί η ερώτηση υπάρχει στον καθένα και την καθεμιά μας. Μας είναι οικεία. Στην οικογένεια τα πράγματα ίσως να είναι πιο απλά γιατί οι γονείς μπορούν να αναφερθούν στο δικά τους φιλοσοφικά και θρησκευτικά πιστεύω. Όταν μια τέτοια ερώτηση «πέσει» στην τάξη μας, όμως, τα προσωπικά μας πιστεύω δεν έχουν χώρο, κατά τη γνώμη μου.
Το βιβλίο της Susan Varley δεν απαντά στην ερώτηση, σαφώς! Αλλά την τοποθετεί σε μια βάση, ας μην πω στην σωστή της βάση, που μας δίνει την ευκαιρία να επεξεργαστούμε βασιζόμενοι στη γνώση κι όχι στην πίστη του καθενός από εμάς. Αναφέρεται στον κύκλο της ζωής, που κλείνει -για να είναι κύκλος!- φυσικά και αβίαστα στην περίπτωση του τυφλοπόντικα κυρ-Μενέλαου και το θέτει απλά: κάποιος που πεθαίνει αφήνει πίσω το σώμα του και αποχωρίζεται όλους αυτούς που αγαπά και τον αγαπούν. Ζει όμως για πάντα μέσα στις αναμνήσεις αυτών που μένουν πίσω, σ’ ό,τι τους άφησε για να τον θυμούνται, σ’ ό,τι τους είπε κι ό,τι τους έμαθε. Ζει μες την αγάπη που κληροδότησε. Κι εξαιτίας αυτής της αγάπης είναι που οι άλλοι πονούν με τον αποχωρισμό αυτό. Όμως οι θύμησες οι όμορφες, όσο μακρινές και να γίνονται, είναι πάνω και πέρα από τον πόνο.
Γνωρίζω πως συνάδελφοι εκπαιδευτικοί το έχουν ξεφυλλίσει παρέα με παιδιά στο νηπιαγωγείο ακόμα! Έχω όμως την εντύπωση πως το «κάτι ξεχωριστό και πολύτιμο» που αφήνουμε πίσω μας, ως προβληματισμός, αφορά σε όλους μας, μικρούς και μεγάλους.
Χαρακτηριστικά
Συγγραφή: Susan Varley
Επιμέλεια κειμένου: Μυρτώ Νίλσεν
Τίτλος Πρωτότυπου: Badger’s Parting Gifts
1η έκδοση: 1984
Εκδόσεις «Μέριμνα» (2004)
ISBN 960-86307-2-X
Προτεινόμενες ηλικίες: 3-6, 6-9
