Σε λιγότερο από πέντε λεπτά, 10 διεθνείς επιστήμονες, ειδικευμένοι στην αντιμετώπιση του βιώματος της απώλειας και του πένθους, εύστοχα επισημαίνουν καίρια σημεία που αφορούν στην προσέγγιση του πένθους: Dr Irvin Yalom, Niamh Fitzpatrick, Robert Neimeyer, Dr Dennis Klass, Dr Mekkel Harris, Dr Colin Murray Parkes, Dr Pauline Boss, Dr Loss Mills, και Dr John Bonanno.
“Ήξερα ότι θα βίωνα δύσκολες στιγμές και έτσι έγινε… Μια δυσκολία που αντιμετώπισα; Πραγματικά δεν μπορώ να κοιτάξω φωτογραφίες της. Είναι πολύ δύσκολο να το κάνω… Δεν ξεπερνάς το πένθος, μαθαίνεις να ζεις μ’ αυτό”.
“…επιτρέποντας στους πενθούντες να πουν την ιστορία τους κι όχι πιέζοντάς τους να τη μοιραστούν!”
“Στόχος δεν είναι να διώξουμε τον πόνο, αλλά να ζήσουμε με αυτόν χωρίς να του επιτρέψουμε να μας καταστρέψει… Σε μια στιγμή πένθους είναι καίριο το να μην ‘βοηθήσεις’ αυτόν που πενθεί και παράλληλα είναι καίριο να τον βοηθήσεις… Κι έρχεται η στιγμή που ρωτώ τον εαυτό μου ‘τι νόημα θέλω να έχει αυτή η απώλεια στη ζωή μου από εδώ και πέρα;'”.
“Μη μιλήσετε για τα δικά τους συμπτώματα, μιλήστε για αυτόν που πέθανε”.
“Επιτρέποντας στο πενθών πρόσωπο να εκφράσει τη βαθύτερη λύπη που βιώνει στην καρδιά του, είναι εξαιρετικά σημαντικό”.
“Αυτό που βοηθά είναι να μιλάμε για το πένθος ως φυσιολογικό – το κάνει λιγότερο τρομακτικό… Η θεραπεία είναι η ανθρώπινη σύνδεση (για πολλά), η ανθρώπινη καλοσύνη.”
“Πολλές φορές το πένθος είναι αόρατο – υπάρχουν πολλές απώλειες που δεν έχουν κηδεία… Ποτέ δεν ‘συνέρχεσαι΄ 100% μετά την απώλεια ενός αγαπημένου προσώπου κι αυτό είναι εντάξει”.
“…Το πενθών πρόσωπο βιώνει πολύ συνειδητά την απώλειά του.”
“Η πλειονότητα των ανθρώπων βιώνουν το πένθος αξιοσημείωτα καλά. Αυτό δε σημαίνει ότι δεν υποφέρουν, αλλά σημαίνει ότι συνεχίζουν να είναι λειτουργικοί”.
